Zaman zaman hepimiz sevdiğimiz, güvendiğimiz insanlar tarafından onay almaya, takdir görmeye , beğenilmeye ihtiyaç duyarız; fakat bazılarımız için bu ihtiyaç yasamın merkezinde yer alır.
Onay alma ihtiyacını yaşamın merkezine koyduğumuzda, günlük yaşamdaki en basit tercihleri başka birinin fikrini almadan yapmak oldukça zor bir hal alır ve zamanla kararsızlık yaşamın her alanına yayılmaya başlayabilir. Herhangi bir kararı tek başınıza verdiğinizde yoğun bir iç huzursuzluğu yaşayabiliriz.
Günlük yasam içinde “çok fazla onay alma ihtiyacımızı; aşırı kibar, sürekli iyi insan olma, herkesle iyi olmaya çalışma hallerimizde görebiliriz.
Genellikle davranışlarımızda önceliğimiz karsımızdaki insanların bizi takdir etmesi, beğenmesi ve sevmesi olur.
Bir yerden sonra başkalarının onayını almadan karar veremeyecek, kendi tercilerimizi yapamayacak bir duruma gelebiliriz.
Onay alma ihtiyacımız çok yoğun olduğunda; bize zarar veren durumları görememeye başlarız. Tüm bu durumlar biz farkında olmasak bile zamanla bizim yaşantımızı olumsuz etkilemeye başlar. Girişimde bulunmaktan, değişimlerden, başlangıçlardan, sonlardan kaçınabiliriz.
Hatta kendi değer ve doğrularımız üzerinde bile durmadan, ilişkiler içinde yuvarlanıp gitmeye başlamış bile olabiliriz.
Sonra bir bakmışım ki; yaşadığım hayat “bana ait değil” ve bu dönüştüğüm kişi de tam olarak “ben değilim”.
Bu noktada artık, neden onay almaya ihtiyaç duyduğumuzu anlamanın zamanı gelmiş olabilir.
Psikolog Sultan Uncu